گفتاردرمانی یا آسیب شناسی گفتار و زبان، رشتهای از علوم است که به بررسی ماهیت انواع اختلالات گفتار و زبان و نیز روشهای تشخیص و درمان این اختلالات میپردازد. عدهای ارزیابی و تشخیص اختلال در بلع را نیز در حیطه تخصص متخصصان گفتار درمانی میدانند. گفتار درمانگران به درمان کودکانی که در فراگیری زبان مادری یا استفاده صحیح از گفتار دچار مشکل هستند و نیز بزرگسالانی که به دلیلی توانایی گفتاری خود را از دست دادهاند میپردازند.این متخصصین در طول دوران تحصیل با آناتومی و فیزیولوژی اندام گفتار و نیز مباحث زبانشناسی و روانشناسی آشنا میشوند. به همین جهت گفتار درمانی یک بین رشتهای به حساب میآید. در موارد زیر مراجعه به یک گفتار درمانگر الزامی است: ۱- تاخیر در شروع گفتار در کودکان ۲- اشکال در تلفظ اصوات گفتاری ۳-عدم برقراری ارتباط کلامی یا غیر کلامی از سوی کودک ۴-کم شنوایی یا ناشنوایی ۵-اشکال در درک کلام ۶-اختلال در بلع ۷-در صورت تشخیص بروز هر یک از اختلالات فلج مغزی 8-اختلالات نافذ رشد، اوتیسم یا شبه اوتیسم 9-اختلال یادگیری 10-ناروانی گفتار و لکنت زبان 11-اختلال صوت (زیر و بمی، کیفیت و تشدید صوت) 12-اختلال در تشدید و شکاف کام و لب
|